Ondanks al het nachtelijke lawaai van dronken Duitsers, kwetterende Duitserinnen en laag overvliegende vliegtuigen hebben we toch een goede nacht gehad. Je kan wel merken dat de luchthaven van Frankfurt niet meer zo ver is… En dat de camping in een aanlooproute ligt.
De tent was poederdroog dus snel inpakken en wegwezen na een ontbijt van o.a. fruit.
Grindweggetjes door boomgaarden brachten ons dan tot Mainz… Verplicht koffietje!
En dan werd het stilaan tijd om afscheid te nemen van onze trouwe metgezel de Rijn. Na Mainz, bij “rijnkilometer 497” keren we hem de rug toe en volgen nu verder de rivier Main. Veel minder toeristisch. Toch komen we ook hier nog veel fietstrekkers tegen.
Picknick in een park gevolgd door een strijd die Bram onmogelijk kon winnen. Twee tegen een, en die ene was al bekaf van die twee te moeten meesleuren.
Het geluid van vliegtuigen die willen landen verstoorde elke paar minuten onze rust. Het lijkt wel of ze hier net naast ons gaan landen.
Lukas moedig als een leeuw beschermt ons hier tegen de aanval van de gevaarlijke boom! En het had effect, de boom heeft ons niet aangevallen 🙂
Dan kwamen we aan in Frankfurt… Indrukwekkend!
En wat een geluk voor de kindjes dat er net Mainspiele waren… Speingkastelen, draaimolens, plonsbad, … Tijd om de beentjes te strekken!
En dan na weer net geen 70km was iedereen uitgeteld… Tijd voor een terrasje…
