De dag begon weer grijs, maar met een gezellig praatje met onze Duitse buren. Een drietal van in de 70 die er elk jaar nog met de tent en de fiets op uit trekken. Blijkbaar zijn we ooit praktisch voorbij hun huis aan de Lahn gefietst.
Vandaag hebben we elkaar ook weer een paar keer gepasseerd.
De eerste 20km in de voormiddag verliepen heel vlot. Wat zingen, Pokemonverhalen vertellen en ook heel af en toe gewoon stil zijn. Er is hier ongelofelijk veel fauna en flora, elke kilometer houdt er wel een reiger de wacht, libellen en vlinders vergezellen ons, paarse, roze, gele bloemen, bossen, weilanden, … Het canal de Bourgogne heeft het allemaal! En dat met een mooi fietspad naast… Toch tot iets na Tonnere…
In Tonnere hebben we gepauzeerd voor koffie en picknick. Spijtig genoeg stopte een paar kilometer na Tonnere het verharde fietspad en bleef er op een bepaald ogenblik niet meer dan een smalle strook grind of platgereden gras over.
Aangekomen in St-Florentin bleek er op de camping een snackbar. Maar goed ook want de winkel bleek nog 2km verder. En na 53km zijn die kilometers er soms gewoon te veel aan 🙂 Het werden dus frietjes met hamburger of worst voor de kindjes en varkenslapje met champignonsaus voor Hanne en Bram. Nog een glaasje rosé op het terras terwijl de kindjes zich met hun papieren vliegtuigjes amuseerden op de speeltuin… Plezier in eenvoud!
St-Florentin, 54km
ontbijtbordje á la mamma
kleuren voor het ontbijt
Vader-zoon conversatie over Pokémon
en toen was ofwel het geld ofwel de asfalt op…
na 5km gelukkig al twee sporen 🙂
ons plekje…
Wat prachtig toch !
Mijn sentimentele ik laat wel eens ongecontroleerde waterlanders opwellen bij zoveel moois !
Dank jullie om dit met ons te delen !
Liefs
Tante Leen
Helabakes ,
Nog nooit zo’n spannend reisavonruur gelezen !
Morgen het vervolg ??? Kissies. Make
Mooie foto’s en nog steeds blije gezichten?
Groetjes van een trouwe fan ?