Vandaag werden we gewekt door onze niet zo subtiele buren die rond 7u al aan het inpakken waren met het nodige lawaai… Kaatje veel te vroeg wakker, Lukas veel te vroeg wakker…
Soit, de tent was droog dus snel inpakken en snel vertrekken dan maar! Komt er nog een vriendelijke Nederlander even een praatje maken en zeggen dat hij het fantastisch vindt wat we doen met die kinderen… en dan even de fietsen bekijkt en opmerkt dat hij net dezelfde fiets heeft als Bram, maar hem wat te zwaar vindt… en dat de achterband plat staat! Aaaaargh!
Nondedju… Tweede keer plat in een paar dagen. Gelukkig nog een reserveband gekocht gisteren. De vriendelijke Nederlander vroeg of hij kon helpen, zodat Bram rustig kon ontbijten… Kei tof! Maar toch maar zelf de band vervangen. De toffe kerel is wel een goede pomp gaan halen bij de campingbaas en heeft naar de lek gezocht, lijkt erop dat de band gekneld heeft gezeten bij het nemen van een hindernis en door het gewicht lek geslagen.
Met de nodige vertraging toch goed vertrokken… Binnenband nummer drie 🙂
bandje draaien uit de automaat…
Rothenburg schijnt echt de moeite te zijn, maar een klim van 2km die te vermijden is… Keuze is snel gemaakt en we laten Rothenburg voor wat het is.
Dan het hoogtepunt… euh hoogste punt van de reis…. We klimmen uit het stroombekken van de Rijn en dalen af in dat van de Donau!
Onderweg nog een “wreed accident” waarbij Bram zijn EHBO-kunsten heeft bovengehaald. (Pleister plakken, niks erg)
Omdat het zo warm is, verplichten we de kindjes om voldoende te drinken. Daarom hebben we Lukas zijn fiets gepimpt met een mandje. Zo heeft hij zijn drinken altijd bij de hand.
We passeren een paar leuke stadjes, speeltuinen en een natuurgebied voor vogels waar we enkele ooievaars spotten.
En na bezoek aan het stadje Ornbau zagen we het in de verte echt heel donker worden… Even later gingen de hemelsluizen open en werden we vergast op een lekkere verfrissende regendouche… Een echte stortbui, veel wind en donder in de verte. Gelukkig bleef het echte onweer uit.
kway dan toch nog eens nodig
Gelukkig kwam de zon weer piepen en in no time was alles weer droog. Voor de kindjes die droog en warm in de kar zaten was dit gewoon weer een nieuw avontuur.
Aangekomen op de camping zagen we een MEGA grote speeltuin. De fietsen stonden nog niet stil of twee gillende kleuters stormden op de speeltuigen af. Een speeltuin in Limes-thema nog wel met een Romeins deel, een dorp van de Alemannen, thermen, …. en vlak naast de camping. Zalig!
Die laatste foto van Kaatje is echt de max! 🙂