Lang leve België en zijn horeca! Langs het Albertkanaal dat als rode draad dient om tot in Maastricht en het Maasdal te geraken, worden we verwend met cafeetjes. Cafeetjes met springkastelen! Mama en papa op terras, kindjes springen de ziel uit hun lijf. Zalig!
Het tempo ligt nog wat aan de lage kant, vooral het feit dat we geen uur aan stuk doorrijden maakt dat het lange dagen zijn. Iedereen moet nog wennen aan het nieuwe ritme.
Deze ochtend ook met enige vertraging vertrokken door het spoorloos verdwijnen van de GPS… Hij bleek zich verscholen te hebben tussen de vouwen van de al ingepakte tent.
Vriendelijke fietsers die ons de weg naar de camping wijzen als de GPS ons over beel te smalle zandpaden wilt sturen.
Grote camping met cafetaria en eetgelegenheid… Ons dus toch weer laten verleiden om te gaan eten, daar gaat ons budget 🙂
