Woensdag 23 mei: nadat we gisteren een eerste kleine col hadden overwonnen volgden er vandaag nog twee. Deze keer waren ze niet “klein”.
Col de Coubet:553 meter stijgen.op 10km…
Het was ook enorm warm. De weg naar boven heel mooi. Het was echt afzien, op een leuke manier. Met genoeg kleine pauzes en muziek geraakten we boven! We kregen applaus van wielrennners, mensen staken hun duim omhoog vanuit hun wagen!
Daarna volgde nog een kleine stijging naar de col de Sentigosa. Dat klimmetje voelde eerder als vals plat na onze eerste klim.
Ondertussen werd het weer grijs en begon het tijdens de afdaling te regenen.
De vorige keer dat Bram hier rondreed was op de motor. Ook fijn en “iets” minder vermoeiend!
Op de camping hebben we nog eens een bungalow genomen. Ons gerief was nog niet droog na gisteren. Op de camping was er ook nergens een stukje te zien waar we de tent konden opzetten zonder plassen of modder…
Kaat had een moeilijk moment… ze begint haar vriendinnen, klasgenootjes en juf echt te missen!
Yes, de col is open 😉
Trap voor trap, meter per meter samen omhoog!
Indrukwekkend mooi
Yieha!
Daar komen regenwolken aan!
Natuurpracht… Nog mooier als je met de fiets naar boven gaat!
Yieha!
Wat zit er zo op het einde van een dag nog van eten in onze tassen?
Snel alle natte kleren uit en onder een warme douche!
als ik het eten voor deze avond zie, hoop ik dat jullie morgen bergaf hebben en een winkel tegenkomen
Goed gedaan, kanjers!
Wat hebben jullie dat weer top gedaan! Ik ben altijd al onder de indruk als we met de auto door de bergen rijden, laat staan als je het met de fiets doet en dan ook nog alles zelf getrapt hebt!! Jullie beenspieren zullen nogal ontwikkeld zijn tegen dat jullie terugkomen…
Kaatje, hierbij een dikke virtuele knuffel! Jullie worden hier ook gemist, maar ik zou jullie voor geen geld ter wereld deze onwaarschijnlijke ervaring willen ontnemen!!
Dikke knuffels en doe verder zoals jullie bezig zijn!
Marjan en co xxx