Dag 142: De laatste keer de tent opzetten…

Dinsdag 24 juli: We sliepen vandaag in Dordrecht waar ook een tante van Hanne woont.

Daar zijn we dan ook op bezoek geweest! Wat werden we daar warm onthaald! Taart, koffie, gezelligheid! Hoe zalig was het om bij familie te kunnen genieten van echte huiselijkheid. Bedankt voor de lekkere lunch oom Arend en tante Anne!

Daarna reed oom Arend met ons door de polders van Dordrecht richting de brug over het Hollands Diep. Daar namen we afscheid en staken de brug over. Het laatste grote water dat ons van Wommelgem scheidt. Toch een heel speciaal gevoel.

Vandaag genoten we super bewust van elke kilometer.

We zagen steeds meer wagens met Belgische nummerplaat… Kaat en Lukas hebben zeker 10 minuten “Beeeelgiė” gezongen.

Onze laatste slaapplaats is ook wat speciaal. Vanavond kamperen we niet op een camping, maar in een echt bos. Her en der zijn er plekken in Nederland en België waar je vrij mag kamperen. Dan staat er een paal in het bos en mag je in een straal van. 10meter rond de paal je tent opzetten.

We staan dus nu in een bos, helemaal alleen, geen voorzieningen! Kaat en Lukas hebben al hun kleren uitgedaan en liepen hier heel de tijd naakt rond! Natuurlijk hebben we extra water meegenomen. We staan ook vlak bij de grens. In vogelvlucht zijn we 530 meter verwijderd van de Belgische grens… We hebben al verbinding met onze Belgische provider! Toch ook speciaal na 5 maanden…

Omwille van de droogte mogen we ook geen vuur maken. Dat wisten we gelukkig op voorhand en daarom hebben we een lekkere ’tapatafel’ gemaakt. Allemaal lekkere koude hapjes.

Een ongelooflijke leuke manier om een laatste keer in de tent te slapen.

Morgen de laatste etappe naar huis, nog een kleine 40 kilometer… Toch wel wat bizar. We gaan dit leven zeker missen! Je enkel zorgen maken over een slaapplek, eten en je fiets… Elke dag voldoende beweging.

Gezellig familiebezoek

Muizestrontjes (hagelslag) met wit brood!

Arend gidst ons door de polder

Na meer dan 4000 kilometer zien we een eerste wegwijzer met ‘Antwerpen’

Onze Rubicon

Pauze!

Sproeiers zorgen voor verkoeling en waterpret!

Op zoek naar onze kampeerplek

Found it!

Zoek Lukas

Bram zet de laatste keer de tent op

Ons plekje in een avondzonnetje… We konden ons geen betere plek inbeelden voor onze laatste avond…

Koude hapjes!

500 meter voor België!

Geplaatst in 2018 Het grote avontuur.

12 reacties

  1. Wat ben ik 5 maanden ontroerd geweest door jullie verhalen en foto’s !
    Hartelijk dank om ons mee te laten “ genieten” !
    Nu is het bijna zover!
    Alle mensen die jullie waarschijnlijk toch gemist hebben,binnen handbereik terug vinden !
    Geniet nog heel goed na !
    Vaert wel ende levet scone !
    Tot heel gauw.
    Dikke???
    Tante Leen

  2. Lieve alle vier,
    Wat moet het speciaal zijn om op een boogscheut van jullie huis de laatste keer jullie tent op te zetten… in het wild dan nog wel ?
    Wat een ervaring is het geweest, zoveel mooie dingen gezien… ik geb zoveel respect voor wat jullie gedaan hebben, hoe jullie het gedaan hebben, met zoveel doorzettingsvermogen en positiviteit! Ik zie het jullie niet veel gezinnen nadoen…
    Ik zou een groot spandoek moeten maken, om jullie welkom thuis te heten morgen, voor Lukas en Kaat, voor de onwaarschijnlijke prestatie die zij hebben neergezet. Voor jullie Hanne en Bram, om het uitzonderlijke van wat jullie deden nog eens extra te belichten!
    Bedankt om ons en voorbije maanden te laten meegenieten van jullie heerlijke avonturen…
    Maar… wat ben ik stiekem toch ook heel blij dat jullie morgen thuis zijn !!
    Slaap lekker in het wild, helden!
    En fiets morgen veilig naar huis!! Dikke kussen ??????

  3. Tof om al jullie verhalen te lezen. Stiekem ben ik heel jaloers. Trek dit gevoel nog door in jullie ‘gewone’ leven. Een fijne, veilige thuiskomst!

  4. Oh, zoooooo superblij en content voor jullie dat jullie ‘’allevier’’ zo’n mooie en veilige fietsreis gemaakt hebben waar wij mee mochten van genieten (wel vanuit onze zetel thuis). Wat zijn jullie fietsmaanden hier voorbij gevlogen! Dank voor jullie prachtige foto’s, jullie lief en leed met ons delen….allle moois van onderweg! Dank dank dat we met jullie mee op reis mochten! ❤️ Nu eventjes rustig thuiskomen….alhoewel….. daarna terug het volle Belgisch, Wommelgemse leven tegemoet! ??? Deze reis vergeten jullie nooit meer!
    Tot aan zee

  5. Bedankt voor al jullie mooie verhalen. Met veel plezier las ik jullie belevenissen elke dag. Ik zal ze missen. Een hele goede thuiskomst!

  6. Heel veel bedankt om jullie avontuur te delen, ik heb er al die maanden mee van genoten! Op 5 maart knabbelde ik een eerste stukje van mijn ‘chocolade-fiets’ en vandaag gaat het laatste stukje eraan (ik heb nog nooit in mijn leven zo lang over een stuk chocola gedaan ? Welkom thuis en nog een hele fijne vakantie! En zoals afgesproken, Hanne, gaan we in augustus of september nog een koffietje drinken! Voor ons wel uitstel maar geen afstel!

  7. Welkom thuis!! Het was super om al jullie avontuurlijke verhalen te mogen lezen.
    Eindelijk jullie eigen bedje weer terug voelen en zonder bulten ?
    Wens jullie nog een super fijne vakantie in ons zomers België landje.
    Tot heel gauw!
    Lieve groetjes

  8. Ooh nee wat moeten wij nu tijdedens onze Fietskarbonkelpauzes doen? Michiel en ik hebben echt genoten van jullie verslagjes. We bestellen alvast een boekje met route en alle details! Geniet van de thuiskomst! En ja, paalkamperen is de max!

  9. Af en toe een blik werpen op jullie avonturen deed me echt hunkeren naar vakantie. Jullie hebben heel leuke ervaringen opgedaan. Mee kunnen volgen was super. We kunnen jullie helaas niet met open armen ontvangen want zitten momenteel in Duitsland via huisruil. Geniet van jullie laatste kilometers en je…Nu kunnen we het al zeggen…Hopelijk tot binnenkort. Dikke zoenen. Sally en co

  10. Welkom thuis!

    Ik zal de dagelijkse verslagen van jullie avonturen echt missen.

    Groetjes

    Freddy

Reacties zijn gesloten.