De camping deze nacht was wel rustig, maar niet echt proper… We zijn al veel gewend maar twee douches voor een hele camping is om problemen vragen!
Zelf zaten we redelijk goed op een veldje dat we enkel via trappen of een steile ramp konden bereiken. Daar stonden er niet veel tenten.
We hadden weer een paar serieuze regenbuien deze nacht, maar alles bleef droog.
Snel alles, behalve de tent, ingepakt om beneden re ontbijten met een Zwitserse en dus weer veel te dure koffie. We zagen ook onze Canadese “vrienden” die verder de Rijn zouden volgen. Het waren weer supersympathieke mensen. Vreemd hoe het met sommige mensen zo snel goed kan klikken en nog vreemder dat je ze nooit meer zal zien. Omdat de Zwitserse kant van de Rijn ons gisteren zo is tegengevallen kozen we ervoor om zo snel mogelijk naar de Duitse zijde te gaan. Vlakbij de camping konden we de Rijn oversteken langs de dam van een elektriciteitscentrale. Dat was weer heel leuk voor Lukas.
Lukas heeft deze vakantie veel geleerd. Het verschil tussen links en rechts, tellen tot meer dan 40 (hangt een beetje van zijn goesting af) verschillende soorten graan, bomen zijn eerste woorden Duits “papa blijven we hier voor zwei nachte?”, een woordje extra Frans, namen van landen en rivieren het verschil tussen de Euro en Zwitserse Frank…. Ook Kaatje heeft van alles geleerd. Dat je met krokodillentranen soms toch je zin krijgt (als mama en papa heel moe zijn) maar meestal niet, tellen in het Duits en Frans…
Vanaf Basel was de route niet echt mooi meer. Druk verkeer en niet echt een mooie stad om het goed te maken. We hebben alle “things to see in Basel” afgewerkt en waren niet echt onder de indruk. Misschien hebben we toch nog dingen gemist.
Een punt dat op deze reis dan niet mag ontbreken is het drielandenpunt waar Frankrijk, Duitsland en Zwitserland aan elkaar grenzen. Daarvoor moesten we een voorstadje doorkruisen, niet echt mooi of fietsvriendelijk. Vlakbij nog een shoppingcenter bezocht. Echt vergane glorie, maar wel Lego voor Lukas en wat Playmobil voor Kaatje gevonden.
Daarna de “drielandenbrug” over naar Frankrijk, land 6. Vreemd, je steekt een brug over en ineens praat iedereen Frans, zijn er routes dėpartementales en rij je een Hotel de ville in plaats van een rathaus voorbij. Het bewijs dat we echt in La Douce France reden kregen we als we de grote Leclerc voorbij reden 🙂
Bram had in Basel een formule1 hotel geboekt. Goedkoop en nu weten we waarom. We moesten twee kamers boeken via internet, gelukkig kon de man van het hotel ons in 1 kamer leggen. Scheelde toch weer de helft van de prijs.
We zijn blij dat we in een hotel zitten want op de achtergrond klinkt er onweer.
Morgenvroeg komt Tom ons halen en zit onze fietsvakantie er voor dit jaar weer op.
Afgeklokt in Saint Louis (F) op 30km