De laatste camping in Nevers was vuil. Een jongerenkamp zat er waarschijnlijk voor iets tussen. Misschien had een zomers zonnetje ons milder gestemd.
Ook ons avondmaal in een brasserie was het niet. Platte frieten, prefab salade.
Een koude nacht een dito ochtend. Bijna te koud om uit de slaapzak te komen! (Volgens de weerapp was het maar 7° deze nacht!)
Omdat we nu eenmaal een trein moesten halen zijn we toch opgestaan. Het regende gelukkig niet. Het was de laatste dag dus minder erg om de tent nat in te pakken. Een laatste “camping koffie” maakt uit de tent kopen ook aangenamer 🙂
Daarna een leuke wandeling naar het station terwijl de kindjes luid zongen “en den boom stond op den beeeeeereug!”
Tickets gekocht, koffie en appelsiensap (vers geperst!) terwijl we wachten op de trein.
Kaat en Lukas zaten naast elkaar, kleuren, een filmpje zien, naar buiten kijken hoe het weer is beginnen regenen… Hanne die rustig een boekje leest, Bram geniet van wat muziek… Een treinrit van meer dan twee uur zorgt voor rust. Rust in de benen en in het hoofd.
Met vier gedurende 20 dagen samenzijn is toch ook een uitdaging op zich. De aandacht die de kindjes nodig hebben, de aanmoedigingen, iedereen die eens een minder dagje heeft. Ook dat wordt een uitdaging als we er 5 maand op uit trekken!
In Tours ging het rechtstreeks naar de auto. Fietsenrek opladen om dan maar de speelgoedwinkel te rijden! Traditiegetrouw en afsluiter. Fietsen, picknicken, samenzijn, kastelen bezoeken, … Allemaal heel leuk, maar extra motivatie is toch ook heel belangrijk! Kaat en Lukas vinden fietsvakantie heel leuk, ook omdat ze (bijna) mateloos mogen frieten eten, er meer gesnoept wordt dan normaal… En er op het einde een extra speelgoedje wacht!
Lieve alle 4,
Ik val in herhaling: een heel gemeende proficiat !
Knappe prestatie !
Ik bewonder jullie maar vooral jullie twee bengels !
Weinig kinderen die zo’n avontuur zouden aankunnen !
Dus duizendmaal respect en nogmaals dank om ons jullie verhalen te delen via jullie blog !
Vele,vele ????? en tot gauw !
Tante Leen
Wat zal ik jullie spannende en geanimeerde verhalen , de artistieke foto’s ,de lieve en moedgevende reacties missen ! ????! Aan de plaatselijke journalist(e) en fotograaf van dienst … dank je wel ….het waren schitterende reportages ! ????????
Maar toch !
Blij dat jullie veilig en wel zijn thuis gekomen ! ???
DUS …
Tot straks … en…’ Lukas …de rijst met ballekes staat al te pruttelen hoor !
Eind goed, al goed weeral!! Ik kan het niet beter zeggen dan ons mama en oma Greet hierboven deden…
Ik zal jullie verhalen missen, maar wetende dat er binnen een paar maanden meer van dit op komst is, gun ik jullie nu rust… in het hoofd en de benen… Rijd voorzichtig naar huis en tot snel!!
Dikke kussen ??????
Hallo luitjes.
Jullie fietsavontuur zit er weer op. Ik heb van de verhalen genoten, daar voor dank (ik snap trouwens niet dat jullie tijd en energie vinden om al die verhalen op te schrijven, knap!!!).
Lucas en kaatje hebben al heel veel complimenten gehad en ze verdienen ze ook maar jullie verdienen er minstens evenveel. Mijn complimenten voor hoe jullie alles aan elkaar weten te breien en het nog leuk te houden ook.
Ik begrijp dat er een grote fietsreis aankomt. Veel plezier met het voorbereiden en ik kijk nu al uit naar de reisverhalen.
Ik blijf met één vraag zitten, “Heeft Lucas werkelijk een nacht onder de tarptent geslapen of is het bij het stoere plan gebleven?”.
Geniet van de luxe thuis en tot een volgende fietsvakantie.
Vriendelijke groeten, jan en Marja.
Bedankt voor jullie leuke commentaar! In maart vertrekken we voor een fietsavontuur van vijf (als alles goed gaat!) maanden. We starten in Portugal.
Lukas heeft een hele tijd onder de tarp gelegen, tot er rond 23u een kat voorbij kwam 🙂 dan is hij terug in de tent kunnen liggen 😉