Dag 48,49: Wind, wind, wind en sneeuw!

Zaterdag 21 april.

Het is al lang niet plat meer. Links en rechts doemen bergen op van meer dan 2000 meter. Op sommigen ligt er nog sneeuw!

We doen meer hoogtemeters dan gedacht. De hellingen worden steiler en duren langer. We rijden tussen twee bergen. Dat zicht is heel indrukwekkend. Plots steekt er een wind op. Niet zomaar een briesje… een harde warme wind. Spijtig genoeg wind tegen. Hellingen worden nog zwaarder. Op een bepaald moment moeten we te voet verder. Niet omdat de helling te steil was maar omdat de wind ons gewoon van de baan blaast! Verkeersborden trillen, bomen zwiepen heen en weer. Bij ons zou dat de voorbode van onweer kunnen zijn, maar hier blijft het bewolkt maar droog en gelukkig ook lekker warm. Maar we zijn allemaal moe, sinds we uit Cordoba vertrokken zijn hebben we al veel vermoeiende kilometers geklommen. Op een bepaald moment valt Hanne. Ze komt er vanaf met een blauwe plek en wat schrammen… We vechten verder tegen de wind en de hellingen, want zo voelt het vandaag… vechten.

Het hotelletje is gelukkig proper en de fietsen kunnen weer binnen staan. Als goede ouders laten Bram en Hanne de kindjes op de kamer om op de gsm te spelen terwijl ze zelf genieten van een gezellig onderonsje in het restaurant van het hotel. Wijn, een lekker visje en een koffie. De valpartij is doorgespoeld.

Zondag 22 april. Deze nacht hoorden we de wind gieren en bulderen. Volgens de eigenaar van het hotel heel normaal en duurt de wind ongeveer een week. Blijkbaar zijn er in Spanje een aantal wind-fenomenen. Dat zullen we eens opzoeken… Of als er iemand van onze lezers weet over welke wind het gaat horen we het graag!

Vandaag nog meer klimwerk en meer kilometers dan gisteren. Gelukkig ging de wind liggen toen we vertrokken. Er zat ook een schitterende afdaling in met heel wat haarspeldbochten. Een goede oefening voor de kinderen in fietsbeheersing en techniek om af te dalen. De laatste drie kilometer begon de wind terug op te komen. Gelukkig waren wij dan bijna “thuis”.

We waren zo blij dat we vandaag weer in de tent konden slapen! Eindelijk terug een camping! En wat voor eentje! Tegen de flank van een berg in mooie terrassen, een speeltuin en zicht op de bergen rondom en het dorpje Cazorla. Een van de beste campings die we ooit op onze fietstochten zijn tegengekomen.

Iedereen staat altijd versteld dat onze kinderen dat allemaal zelf fietsen. Bram en Hanne trouwens ook. Maar nu voelen we allemaal dat na die dagen echt klimwerk het tijd is voor rust. We zijn zeker dat we dat op deze camping gaan vinden…. Als die wind toch wil gaan liggen…

Klimwerk levert ondanks de bewolking mooie vergezichten!

Zalig picknickplekje!

Het is hier ongelofelijk mooi.

Rotsformaties, olijfbomen, wilde natuur

Mooie afdaling

Kaat heeft nog energie over om te springen en te dansen!

Eventjes rust langs de kant van de weg

Cazorla

Fantastische camping in Cazorla!

Tafeltjes, stoeltjes, gras, gezelligheid en rust… alles is er op deze camping. Hier blijven we even!

Kaat met “rapunzelhaar”

Samen zijn en tijd nemen voor een praatje

Geplaatst in 2018 Het grote avontuur.

6 reacties

    • Ik mis je ook. Ik ben best wel moe. Hoe is het met jou? En het is heel vermoeiend.?? Groetjes vanuit ?? Spanje.

  1. Jullie inspanningen worden beloond met mooie natuur , een energieke Kaat die niet moe te krijgen is ! Maar neem toch ook maar voldoende rust om ongelukken te vermijden . Nog veel mooi’s en gezelligheid samen .

    • Bedankt Yvonne voor de mooie woorden. We nemen nu een paar dagen rust op een prachtige camping.

  2. Zet maar snel foto’s van de leuke camping online, dan kunnen we alvast wat meegenieten van het vakantiegevoel! X

  3. Oh! Dubbel en dik verdiend: een mooie camping voor een prachtig kwartet fietsers. Tijd om die beentjes wat rust te gunnen. x

Reacties zijn gesloten.