Dag 66,67,68: Met de nachtboot naar Mallorca!

Woensdag 9 mei:

Via een supermooi, breed fietspad door de duinen geraakten we vlot tot in Valencia.

Dan even een iets minder toeristisch stukje naar de haven om tickets te kopen voor de nachtboot naar Mallorca. Ineens staan er hokjes met agenten en slagbomen. De agent in het hokje begint al te roepen “no no”. We mogen niet verder!

Om verder te gaan in dit deel van de haven heb je een ticket nodig. Euh, dat willen we gaan halen… en dat moet in dat deel van de haven…. Enige frustratie had zich al wat opgebouwd bij Bram na zijn bizarre aanraking met de Spaanse reglementen in Albacete…. Even tot tien tellen. Diep inademen. Fiets aan de kant en te voet naar het hokje met twee agenten.

Bram begon met hand en tand uit te leggen dat we tickets wilde kopen. De jonge kerel dacht dat we de booturen kwamen vragen en dat vond hij duidelijk onder zijn waardigheid. Bram bleef proberen. De oudere vroeg toen of we Frans spraken! O, een wonder! Hij kwam na de uitleg zelfs uit zijn hok om vriendelijk de weg te wijzen. De kinderen mochten niet mee. Absurd. Hanne en de kinderen bleven dus daar terwijl Bram de tickets ging kopen…

Daarna ging de fietstocht naar de post waar ze heel vriendelijk waren om onze souvenirs op te sturen naar België. (Of hoe leer je liegen over de inhoud van een pakket)

De rest van van de dag hebben we wat door Valencia gefietst. Dat viel heel goed mee. Het is een heel mooie levendige stad.

We bezochten ook het wetenschapsmuseum, mooi gebouw maar inhoudelijk wat beperkt.

Donderdag 10 mei:

Uitslapen op de camping. Vanavond om 21u45 vertrekt de boot. We moeten ons dus een hele dag in Valencia bezighouden.

Gelukkig entertainment genoeg. We blijven in het uitgestrekte park op de vroegere rivierbedding. Speeltuinen (al voelen we dat Kaat en Lukas er beginnen uit te groeien) barretje (waar Bram een collega ontmoet die op citytrip is ) en het Gulliverpark. Een enorm groot beeld van Gulliver aangespoeld op het strand waar kinderen mogen op klimmen. Overal glijbanen en touwen, verborgen hoekjes en helemaal gratis. Hier hebben we echt een aantal uur versleten!

Nu het eten naar de haven. Zonder problemen voorbij de politiepost. Onderweg kwam wel de havenpolitie naast ons rijden. Eerder uit nieuwsgierigheid en bezorgdheid. We mochten natuurlijk gewoon doorrijden nu.

Dan vooral wachten. Fietsen moeten ook via de doorgang van de passagiers die te voet zijn. Ook door een metaaldetector. De beurt aan Bram. Hij moet zijn tassen openmaken. De vrouw van de security zucht eens, daar wil ze niet aan beginnen. Bram moet met fiets en kar door de metaaldetector. Bram is te breed, enfin zijn fiets. Detector slaagt tilt. Komt ervan als je iemand op een metalen fiets vol kookgerei en fietsgerief door een metaaldetector stuurt. Vrouw gooit nooduitgang open. We mogen door, Kaat, Lukas en Hanne hoeven niet meer door de detector.

Dan moeten de fietsen nog een bus op… Hell. Gelukkig helpt de chauffeur kei goed. Ook bij het uitladen is het personeel van Ballearia heel behulpzaam. Fietsen worden geparkeerd in het ruim. We worden naar onze cabine geleid. Oef.

Netjes, 4 bedden, kleine badkamer, twee flesjes water en een raampje om naar buiten te kijken.

We staan op het dek als we de haven uitvaren recht naar de donkere zee.

Snel naar onze cabine. De kinderen vallen nu bijna rechtop in slaap. Het was een hele lange dag.

Vrijdag 11 mei:

Niemand heeft echt goed geslapen. We rijden met de fietsen van de boot en zien weer een bus staan… Nee, niet met ons. Wij springen op de fiets en rijden zelf naar Palma!

We mogen pas om 14u op de kamer van ons hotel dus fietsen we eerst naar Palma-city. Wow dat valt reuze mee. Een mooie bruisende stad! De kathedraal is indrukwekkend.

Rond de middag rijden we naar ons hotel, nog 20-tal kilometer. Gelukkig het meeste over een heel mooi fietspad. Niet plat 🙂

We rijden langs het strand. Oh oh, overal “Zatte Engelsen” (niet iedereen was Engels, niet iedereen was zat). Damn we dachten dat dit soort plekjes alleen op tv bestond.

Het hotel valt heel goed mee. Fietsen staan veilig (we moesten ze wel de trap afdragen) de kamer is netjes en alle zwembaden zijn open!!

Het duurde dan ook niet lang of Kaat en Lukas waren aan het zwemmen. Lukas is iets te lang aan de kant in de zon blijven liggen want hij had last van een zonnesteek.

Vroeg ons bed in.