Donderdag 7 juni: Toen we de tent openritsten zagen we enkel grijze lucht… Donker grijs. En tent en tarp doorweekt van de regen en de dauw. Maar het regende niet dus konden we ons “droomontbijt” maken: Bretoense pannenkoeken! (Weliswaar uit “een pakske”)
Een voordeel aan slecht weer is dat pauze nemen niet echt leuk is. We fietsten dus goed door. Rond een uur of 11 was het eigenlijk al aangenaam warm en reden we voorbij een oud sluiswachtershuisje dat omgevormd was tot bar restaurant… Bram volop in de remmen… Tijd voor een stop. Koffie, croissant en “chocolatine”. We merkten aan de rekening wel dat we niet meer in Spanje zijn.
Ook de rest van de route ging super! Sinds we in het departement de Haute Garonne rijden ligt er naast het kanaal een breed geasfalteerd fietspad. We rijden nu ook “sluisafwaarts”.
We reden op “Sevillaanse” wijze door Toulouse. Heel de tijd fietspad (op wat wegwerkzaamheden na). Kaat is ook gevallen nadat ze tegen een paaltje reed dat in het midden van het fietspad stond…
Dan namen we de afslag naar het Canal de la Garonne dat ons naar Bordeaux zal brengen.
Op de fiets luisteren we af en toe muziek via een kleine luidspreker. We hebben een Spotify speellijst. Af en toe zetten we er een nieuw nummer op. Zo zijn ze zot van: Sammy van Ramses Shaffy, the hurricane van Bob Dylan, money money money van Abba, “Ani Ani wokie” van Michael Jackson (al is hun Engels nog niet wat het moet zijn), …
Ani Ani woki…. Teveel star wars gezien ?
?
Veel commentaar
1. heeft chocolatine het gewonnen van pain chocolate in het frans parlament? ik weet het niet
2. Heb je een haakje en wormpje aan de hangel hangen
3. In Brussel zie je die armoede ook, daar zijn het illegalen
4. De kinderen hebben een goede muzieksmaak
5. we nemen de afslag naar bordeaux? en daar rechts naar nantes , het gaat wel vlug
Overal chocolatine. spijtig genoeg is armoede geen voorrecht van illegalen en vluchtelingen
Het is hier plat en autovrij, helpt wel om veel km te fietsen