Dag 135: Op de boerderij lopen opgewekt en blij…

Dinsdag 17 juli: Vertrekken deden we pas nadat Lukas nog een spelletje pool had gespeeld, Kaat ‘miraculous’ imiteerde en Bram en Hanne een tweede koffie hadden gedronken. Echt snel waren we niet weg, maar het was wel leuk!

Het vervolg van de route liep eerst over een oude spoorweg, gestaag omhoog. Daarna echter met serieuze klimmetjes. In ijltempo verzamelden we een heleboel hoogtemeters…

Na 30 km was iedereen al heel moe met een kleine valpartij van Kaat tot gevolg. Gelukkig niet erg maar wel een teken dat iedereen vermoeid begon te geraken. Bram keek even de kaart om te zien of er geen campings in de buurt waren… Niet op de kaart, niet op Google maps… Toen hij terug opkeek om verder te fietsen viel zijn oog op een bordje ‘cyclists welcome’… Een minicamping bij de boer, vlakbij waar we stonden!

We werden vriendelijk onthaald en mochten onze tent in de weide zetten, voor tafel en stoelen werd gezorgd. Daarna een rondleiding langs de dieren, even helpen op de schapenweiden, en met de gigantische vier op een rij spelen. Voor Kaat en Lukas de beste camping ooit ?

Materiaalgewijs begint nu ook Bram zijn slaapmatje kuren te vertonen. Er komt langzaam aan dikke bult op het matje, niet echt comfortabel. Elke nacht een stukje groter. De aluminium stok van de tarp die we ‘opgeofferd’ hadden om de kar te repareren is nu ook helemaal gebogen en dus zweeft de kar weer maar enkele cm boven de grond. Ook is er weer een spaak gebroken…

Geplaatst in 2018 Het grote avontuur.

Eén reactie

  1. Een ongelooflijke kampplaats voor de kinderen ! Geniet daar van , om alle weer wat meer tot rust te komen , want ik geloof dat het stilaan tijd word om huiswaarts te rijden om ook weer aan het gewone leven te wennen voor het wederom schooltijd word .
    Bram zijn matras laat het hem ook al weten …….dichter bij de natuur kunnen jullie nu niet zijn , een festijn voor de kinderen !

Reacties zijn gesloten.