Dag 11, the longest day

 
De rit van de camping naar de overzet ging lekker snel. Vals plat naar beneden! De boot over de Rijn was ook nu weer een avontuur voor de kindjes!
Na 10km fietsen bij de bakker gestopt om een lekker ontbijt te kopen. Twee koffie’s “on the go” en wat lekker brood en kāsekoeken om op een speeltuintje op te eten. (Zie vorige post)

Het begin van de route was heel mooi! Wijnranken, leuke baantjes en dorpjes.

Rond Worms zijn we de route even kwijtgeraakt. Enkele kilometers om, maar wel via een leuke speeltuin waar we de kindjes weer loslieten en gezellig konden picknicken.

Daarna richting Ludwichshafen met zijn indrukwekkende maar lelijke industrie. Dreigende onweerweerswolken die zich boven onze hoofden verzamelen, maar even snel als ze gekomen zijn ook weer oplosten…

De route bleek na de wijndorpjes verder nogal saai en eentonig. Wel vlak. Uiteindelijk moesten we goed doorrijden om nog op een schappelijk uur op de camping aan te komen.

Na 81km eindelijk op de camping aangekomen, bekaf. Met twee brave kindjes! Snel de tent opgezet en in de lokale Imbiss bordje friet en braadworst gaan eten.

Op de camping staan we naast een Belgische vader en zijn zoon die vanuit Eupen naar Zwitserland rijden.

Wat de zware saaie rit van vandaag meer dan goed maakte was het glaasje wijn dat we kregen van onze Nederlandse buren Jan en Marjan waarmee we nu al een paar dagen samen op de camping staan. Het bleek een heel gezellige avond te worden. Er was ook een Spaans meisje bij ons gezelschap dat op haar eentje een toer aan het fietsen was. Vanuit Brussel over Gent naar Nederland en zo naar Duitsland om in Zwitserland te eindigen.

Rust op de camping is ver te zoeken. Echt veel lawaai, bommetjes, muziek en vuurwerk. Gelukkig slapen onze kindjes erdoor… Nu wij nog in slaap geraken…