Dag 15, nat en over de Schwābische Alp

Vandaag de tent nat moeten inpakken. Nog een tip gekregen van Jan “de buurman” om de binnententen los in te pakken en zo droger te houden.
Gelukkig hebben we de slaapzakken en matjes droog kunnen wegbergen.
Dan zijn we zonder regen vertrokken om in Tübingen nog even te ontbijten. Ergens bij een bakker, lekkere koffie, vers geperst orangensaft en pistolets (wel vers, niet geperst) de stad uitgeraken verliep redelijk vlot. De etappe van vandaag was er eentje waar we schrik voor hadden. We moesten vandaag immers over de Schwābische Alp. Genoeg voedsel ingeslagen en vol goede moed verder getrokken. Onder een zonloze hemel reden we zachtjes bergop. Alles ging traag vandaag. Gestaag klimmen tot aan de voet van “de berg”. Daar hebben we eerst nog wat gegeten. De meest ongezellige picknick uit ons fietsbestaan… We konden nergens zitten, alles was nat. Dus dan maar rechtstaand picknicken!
Dan dd berg op. Traag maar gestaag. Na een kleine kilometer klimmen reed er een oude Subaru voorbij waarvan de motor een vreemd niet zo gezond geluid maakte. Bram tegen Hanne: ” alė als dieje boven geraakt moeten wij dat ook kunnen!”
Even later reed de brandweer met loeiende sirenes voorbij en achter de haarspeldbocht zagen we de Subaru in panne staan nadat hij een heel oliespoor gelekt had… De brandweer hield voor ons even alle verkeer tegen zodat we de Subaru en het oliespoor konden passeren.
Weer een paar kilometer klimmen en dan… De top! In de mist! Voor Lukas was het zalig om “in de wolken te rijden”.
In het volgende tankstation even gestopt om fluohesjes te kopen want het zicht was niet zo goed en op deze baan was er toch wat verkeer. Voor drie euro kan je niet genoeg veiligheid kopen.
Vanaf nu was het nog een vijftigtal kilometer… naar beneden!
De rest van de route was weer heel mooi. We volgden een dal waar er ook een spoor liep van een dieseltrein. Voor Lukas die het woordje “waarom” heeft ontdekt weer genoeg reden om een half uur alles te vragen over dieseltreinen en treinen in het algemeen.
De wegjes van de route waren soms weer onverhard, soms fijne grind waarin je voorwiel altijd dreigt weg te schuiven, maar weer supermooi.
Ondanks het feit dat de laatste kilometers goed vlotten was het al redelijk laat. Dit kwam vooral omdat de eerste 20km heel traag waren gegaan. Even later weer platte band! Zelfde band aan de fietskar! Snel vervangen en doorrijden. Nog een klimmetje van 5 tot 7% op het menu waar “onze buren” ons inhaalden. Echt leuke mensen. Tijdens de dag worden er af en toe smsjes uitgewisseld over elkaars vorderingen.
De entree in Sigmaringen is best indrukwekkend met het zicht op het kasteel. Snel in de Aldi inkopen doen voor het avondeten en op de camping almhet natte gerief openleggen, echt snel drogen deed het niet, maar goed genoeg om de nacht in een droge tent door te brengen.
Bram is dan nog een nieuwe buitenband gaan halen want op de oude zat hij volledig door de rubber! Bij het vervangen van de band bleek dan nog dat zijn pomp het begeven had. Gelukkig konden we er eentje lenen “bij de buren” 🙂 morgen een nieuwe kopen dus,
We hebben de laatste dagen lange dagen gefietst, we voelen dat het tijd wordt om nog eens op een schappelijk uur op de camping te zijn zodat de kindjes kunnen spelen en wij al ons gerief terug in orde brengen,
De Bodensee id niet ver meer en in Bregenz nemen we enkele dagen rust. Vakantie in de vakantie.

Afgeklokt in Sigmaringen op 73km…