Dag 12-13: Over Pika’s, honden en valpartijen

Vrijdag 16 maart. Er stond maar een korte en eenvoudige rit op het programma. Maar dat zou anders uitdraaien blijkt achteraf.

Het zonnetje scheen in Porto Covo bij het vertrek. Vol goeie moed vertrokken we naar onze volgende overnachtingsplek. Het eerste deel was echt mooi, leuke asfalt en een bezoek aan het fort van Pesseguiero. Aan de voet van de rotsen hebben we de oceaan uitgedaagd door heel dichtbij de golven te gaan zitten terwijl Hanne in de cafetaria genoot van een tasje koffie.

Het volgende stuk was ineens een pak minder aangenaam. Gedaan asfalt, welkom zandweg. Eerst viel er nog wel op te fietsen, maar na een paar kilometer was het zand zo mul dat Bram zijn trappers niet meer rond kreeg zonder dat zijn wielen weggleden. Daarbij werden we nog achterna gezeten door losse honden en een hoop ganzen. Dan maar beslist om terug naar een grotere baan te ploeteren. Drukker maar tenminste met asfalt. Dat bleek een goede beslissing, zeker toen het nog begon te regenen. Even later viel Lukas omdat hij met zijn voorwiel over een randje bleef haken.

Aangekomen rond het middaguur in Vila Nova de Milfontes zochten we een plek om te eten en kwamen we uit bij een buffetrestaurant, zicht op zee, typische Portugese hapjes en lekkere wijn. Het was superlekker en kwam net op tijd.

Het laatste stukje naar de jeugdherberg in Almograve verliep dan weer heel vlot! Nog even geprofiteerd van de laatste zonnestralen om op het strand tikkertje te spelen en te genieten van de zonsondergang.

Tijdens het avondeten maakten we kennis met Marie van California. Een heel interessante vrouw die op weg was om in Evora een voordracht te geven over klimaatsverandering en de invloed ervan op de Pika (of fluithaas) maar eerst nog een week langs de Portugese kust ging wandelen.

Zaterdag 17 maart: regen regen regen en wind. Het is hier goed in de jeugdherberg dus we blijven. Marie was wel stoer genoeg en is deze ochtend wel vertrokken. Een ander koppel dat ook vertrokken was is in na een uurtje teruggekeerd naar de jeugdherberg.

Vandaag is het weer een schooldag. Hopelijk krijgen we wat reeksen af zodat we de papieren hier kunnen laten, weer wat minder mee te sleuren 🙂

Vertrek uit Porto Covo in een stralend zonnetje

Een fort langs de kust

Klimmen op de rotsen

Zo dicht mogelijk bij het water geraken

Laat de golven maar komen!

Slingerend grindpad langs de kust (dat even later een zandweg werd)

Zandweg die steeds slechter werd

Mul zand

Portugees buffet!

Onderweg naar de jeugdherberg

Strand Almograve

Dansen op het strand

Ondergaande zon in Almograve

Tikkertje op strand

Tikkertje standbeeld

Samen genieten van de ondergaande zon

Onfietsbaar fietspad

 

Geplaatst in 2018 Het grote avontuur en getagd met .

5 reacties

  1. Om IT niet helemaal te vergeten
    Ik zoek in google ¨marie avora california¨ moet google dan niet op u website komen?

    Nooit kijken naar een hond.

  2. Wat een avontuur!! En wat zien jullie mooie dingen!! Onwaarschijnlijk veel respect voor wat jullie doen!! Dikke kus x

  3. Hoi Hanne en familie, wat een mooie blog, leuke foto’s en fijne verhalen. Jullie genieten daar volop van het avontuur, maar ik hier ook hoor door het allemaal te zien en te lezen. Blijf jullie zeker volgen. Groetjes Sabine

Reacties zijn gesloten.