We lazen vandaag dat onze buurman Frans gestorven is. Het is zo spijtig dat we niet naar de begrafenis konden. Wij herinneren ons Frans als de gezellige oude man die op tijd en stond over “den draad” ons voorzag van verse druiven waar hij zo fier op was. Rust zacht Frans…
….
Vrijdag 30 maart: De dag begon echt als een pechdag. We volgden een gravelpad dat overging in een zandpad. Dat werd afstappen en de fietsen duwen. Daarna werd het pad echter zo dicht begroeid en onbegaanbaar dat we moesten terugkeren… 4 kilometer ploeteren. We beslisten om verder de grotere banen te volgen. De pech bleef even duren met onze eerste platte band. (fietskar)
Het was een goede vrijdag om een stad als Huelva binnen te rijden. De laatste 10 kilometer konden we een fantastisch leuk fietspad volgen. Daar zagen we flamingo’s!
De jeugdherberg lag natuurlijk boven op de berg. Dat is precies een wetmatigheid :-). We zijn dan even gaan wandelen in de stad waar Goede Vrijdag gevierd werd. Niet zoals bij ons, maar wel met hele optochten, mensen met kappen, indrukwekkend! Voor Kaat en Lukas hing er een lesje godsdienst aan vast.
Zaterdag 31 maart: Huelva uitrijden was niet echt leuk. Gelukkig was het stille zaterdag en niet echt heel druk. We moesten een grote omweg maken om over de Rio Tinto te geraken. Picknicken deden we onder de appelsienbomen aan een kerkje. Daarna reden we door het natuurpark Doñana (bedankt Peter voor de tip) Het was ongelofelijk mooi…. en stil. Je hoorde niets behalve de wind en vogels. Geen baan in de verte, geen fabriek, geen andere wandelaars of fietsers. Hier waren we helemaal alleen. Zalig om dat te ervaren. (zeker in tegenstelling met de luidruchtige Spaanse buren die we hier op de camping hebben)
Toen we terug aan de oceaan kwamen volgden we een mooi fietspad, tempo zat goed, moraal was ok, energiepijl voldoende…. tot we aan de camping kwamen. Gesloten. Blijkbaar afgebrand. Een andere camping lag 8 kilometer terug! Dat waren acht zware kilometers. Kaat was helemaal op. Lukas trapte moedig door.
Aangekomen op de camping hebben we ons aan een houten picknicktafel gezet en het eerste half uur niet meer bewogen, behalve dan om onze chips op te eten.
Een vermoeiende dag met stukjes ongelofelijk mooi Spanje!
Wat een prachtige foto’s en prachtig verslag !
Het weer is precies toch wat beter ! Viva España !
Ook hier genieten Marjan en ik van veel zon en warmte !
Heel veel dikke ??? voor jullie viertjes.
Tante Leen
‘t Was dus een echte ‘goede vrijdag’. Gelukkig konden jullie door dat mooie reservaat fietsen.
Jullie opa zal wel een tikkeltje jaloers zijn op al die mooie volgens die jullie overal tegenkomen.
Ook voor jullie een mooie paasdag! ?
heb Frans niet zo dikwijls gesproken, maar het was nen toffe pee uit de oude doos
Dat was hij zeker!