Donderdag 17 mei: Drukke banen vermijden was vandaag het opzet. Vlak langs de kust loopt de drukke N-II, daarnaast een spoorweg. Soms kunnen we in de dorpjes en stadjes langs het strand fietsen op een mooie boulevard, soms kan het niet anders en moeten we over de N-II. Gelukkig is het nergens echt gevaarlijk. We volgen geen voorgedrukte fietsroute maar zoeken onze eigen weg. Hierdoor gaan we maar traag vooruit. We staan vaak stil om te overwegen welke weg we gaan nemen, we bekijken de kaart en nemen een beslissing. Soms goed, soms moeten we terugkeren omdat we een bepaald pad net iets te lang hebben proberen volgen.
Vrijdag 18 mei: De camping bevalt ons en Kaat slaapt lekker lang. Ondanks onze rust op Mallorca zorgen de nieuwe indrukken, het late opblijven en het fietsen voor de nodige vermoeidheid.
De geplande route naar Gerona voelt ook niet helemaal goed. We beslissen om nog een dagje te blijven. Zo kunnen we nog wat rusten en de route herbekijken.
Naast ons is een Zweedse kerel komen staan, ook met de fiets. Bijzondere ontmoetingen en boeiende verhalen maken een fietsvakantie meer dan de moeite waard. (Hij vertelde dat hij ondertussen al meer dan een jaar onderweg is!)
Catalonië is een verademing. Hier spreekt bijna iedereen ook Engels (of is dat omdat we langs toeristische plaatsen fietsen?) en zijn er meer en verzorgde voorzieningen, minder leegstand…
Mooi ?
Jullie zien er wel kei ontspannen uit! Ookal zijn de banen dan niet even aangenaam, met goeie voorzieningen ernaast compenseert dat wat. Zo’n fonteintjes zullen wel zalig zijn! Goed fietsen, traag vooruit, is ook vooruit! 😉
Geniet van de nodige rust dat is ook heel belangrijk ! En inderdaad traag vooruit is ook vooruit . Jullie hebben tenslotte al heel wat getrotseerd .